Hobby en hersenletsel

Zo mooi om te zien hoe mensen na het hersenletsel nieuwe en / of oude hobby's oppakken!

Wij vroegen mensen of ze in 100 woorden en 1 foto anderen met hersenletsel konden enthousiasmeren voor hun hobby! Lees onder deze foto van onze oproep, hun verhaal en bekijk hun hobby's!

Annemiek:
Broodbakken…dat je met bloem, gist en wat water zo’n prachtig product kan maken maakt mij als mens blij ❤️
Lekker alles met de hand zodat je goed aan leert voelen of het deeg goed gekneed is, dat het goed rijst en wanneer het de oven in kan!
Niets ruikt zo lekker als versgebakken brood 🥖🍞🥐

Voor dit brood (dit is een melkwit en is het water vervangen door melk)

 

675 gr amerikaans patent bloem

444 gr melk 65%)

12 gr zout (1,8%)

7 gr gist (1%)

20 gr boter (3%)

 

Oven op 230 graden (boven én beneden warmte)en dan 45-50 minuten bakken

 

Als je begint met brood bakken zou ik een mix halen bij een molen of bak-winkel. Daar staat precies op hoe je het moet bereiden en door ervaring leer je.



Ik ben Monique, 56 jaar en heb in 2019, na een oogoperatie (ziekte van Grave) vervolgens 3 herseninfarcten gehad. Op advies van de ergotherapeut en de psycholoog ben ik gaan tekenen/schilderen in mijn art-journal om al hetgeen ik heb meegemaakt, beter te kunnen verwerken. Dit is inmiddels mijn hobby geworden waar ik ook veel plezier en rust bij vind.  Mijn insta account = https://fitgran.com/instagram-artby_koekkoek/42660452921 Hieronder 6 van mijn foto's:

(Vergroot de foto's door er op te klikken! Dan zie je alle details)

Of bekijk ze via deze diashow. Klik op het pijltje naar rechts,


Sandra: Zes jaar geleden kwam ik na een geweldsincident op het werk thuis te zitten. Ik ben toen mijn tuin gaan vergroenen. Dit beviel me zo goed dat ik me ingeschreven heb voor een volkstuin. In september heb ik een prachtig stukje land naast een beekje toegewezen gekregen. Hier ben ik nu alles aan het voorbereiden; een tuinhuis en tuinkas plaatsen, onkruid verwijderen en bakken maken. Ik vind het heerlijk om in de tuin te rommelen. Het helpt enorm bij overprikkeling en dempt mijn pijnklachten.


Ik heb na mij CVA mijn werk als leerkracht vaarwel moeten zeggen. Moeilijk en verdrietig. Ik voelde me nutteloos. Mijn passie en hobby heb ik aangegrepen om mij weer nuttig en waardevol te voelen. Ik werk in opdracht en op mijn eigen tempo, in alle rust, creëer ik mooie dingen voor anderen. Ik heb zelfs een aantal lessen portrettekenen op mijn oude school gegeven!

Ik heb soms helemaal geen energie en het duurt vaak lang voordat er iets af is. Toch is dit het wat me mijn eigenwaarde een beetje teruggeeft.

Ik ben dankbaar dat dit talent mij gegeven is.

Joke van der P.

kunstenares/tekenaar/schilder

Facebookpagina: Portraits and MORE

 

 

Joke's schilderij:


Ik instagram er op los over mijn kunst en hersenletsel op @ikbenilana en deel hier ook over op mijn site www.ikbenilana.nl .
Ik wil vooral de boodschap mee geven dat er heel veel wegen naar Rome leiden, en als de snelweg dan misschien niet lukt, er ook nog zijwegetjes en b-wegen zijn. En die zijn toch veel leuker?!? Desnoods leg ik de weg zelf steen voor steen. Als ik er uit eindelijk maar kom, maakt het niks uit hoe lang ik er over gedaan heb of hoe.
Ik werd geïnterviewd op Funx.nl radio > Beluister hier het fragment:


Mijn naam is Lien. Ik heb een hemiplegie en een hemianopsie ten gevolge van een NAH.

"Waar ik echt gelukkig van word, is waterskiën! Die sport betekent veel voor mij. In de eerste plaats omdat ik via deze weg de liefde van mijn leven leren kennen heb, maar ook omdat het supertof is natuurlijk! Het skiën zelf is niet eenvoudig met een halfzijdig verlamming. Goede instructies, veel oefenen en veel geduld zijn onontbeerlijk. Ik moet ook luisteren naar mijn lichaam: sommige dagen gaat het supergoed, andere dagen dan weer totaal niet. Maar de keren dat ik over het water zweef, heb ik een glimlach tot achter mijn oren!"

hemiplegieblog.wordpress.com


Beste mensen,
 
Na mijn SAB op 7 april 2016 en twee revalidatietrajecten ben ik op zoek gegaan naar een hobby. Aan het einde van het tweede traject heb ik naast het wandelen en reizen sinds ca. eind december 2017 als derde hobby handletteren/kalligrafie.
 
Uit alle drie de hobby’s haal ik de energie om ook andere activiteiten te ondernemen.
Sinds ik handletter/kalligrafeer stuur ik alleen nog maar handletter beschreven kaarten. Tevens heb ik opdrachten op verzoek gehandletterd. 
 
Zelfs mijn oudste dochter heb ik aangestoken met het handlettervirus. Ook mijn jongste nichtje en een vriendinnetje zijn aangestoken en hebben een aantal uurtjes handletteren bij mij gevolgd. Ik zeg zoveel mogelijk nah-ers aan het handletteren :)
Lieve groet,
Nicole
Nicole.jpeg

Door mijn ongeval met hersenletsel was ik mijn volledige automatisme kwijt. Als professionele pianiste was dit een ramp! Ik kon mijn creatieve zelf niet meer uitdrukken met mijn piano. Ik kocht een schildersezel,verf,een doek en verfborstels. Toen stond ik daar voor een wit doek.Ik had nog nooit geschilderd. Mijn allereerste schilderij....daar ben ik een jaar aan bezig geweest. Ik kon het amper 5 min volhouden in het begin.

Dit schilderij toont een stuk van mijn revaliderende evolutie. Dit hier is voor mij de weerspiegeling van mijn hersenletsel:vlakken, niet meer verbonden doorweven met een lenteuitdrukking als symbool van hoop voor een positieve evolutie. Schilderen is “dankzij” mijn ongeval een nieuwe passionele hobby geworden, een uitdrukking van mijn zielewezen vertrekkende vanuit kleur en beweging
Groetjes Ann

Ann.jpeg


Onze dochter Maud kreeg 3 jaar geleden een hersenbloeding t.g.v een aneurysma. Als gevolg daarvan is ze rechtszijdig verlamd, heeft ze afasie en hemianopsie. Na lange periode van ziekenhuisopname en revalidatie heeft ze haar vroegere hobby weer kunnen oppakken. Ze zit weer op het paard en doet weer mee met wedstrijden en niet onverdienstelijk. Ze kan zich meten met de reguliere ruiters. Op haar paard voelt ze zich 'normaal' en het minst belemmerd door haar handicap. Het heeft haar enorm geholpen in haar herstel. Binnenkort hoopt ze ook te kunnen starten in de paradressuur. De foto is genomen door J. Bonvanie.

Maud.jpg

 

Revalidatie afgesloten, re-integratie gestaakt en langzaamaan komt er meer ruimte voor andere zaken dan ziek zijn en beter proberen te worden.

Sinds vorige zomer schilder ik weer, één keer per week bij een schildersclub in de buurt. Het lukt me meestal om tot of t/m de pauze er te zijn. En thuis pak ik de kwast ook regelmatig even op. De reacties op mijn schilderijtjes zijn leuk en dat doet me goed.

Fokje. Schilderij Skylge. Dit is Fries voor Terschelling.


Mijn hobby is fotografie. Ik ben in 2009 getroffen door een hersenbloeding. Om mijn conditie weer wat terug te krijgen ging ik regelmatig een stukje wandelen. Soms nam ik mijn camera mee en maakte foto's wat ik onderweg tegen kwam. Dat begon ik steeds leuker te vinden! Ik kon helaas niet meer werken dus veel tijd. Steeds vaker ging ik op pad met mijn camera. Heerlijk naar het bos de rust deed mij heel goed!! En kijken naar alles wat groeit en bloeit En dan een mooi plaatje schieten. Het fotograferen deed mij heel goed dit lukte mij nog wel en daar werd ik heel blij van ? Inge

Inge-1.jpg


 
Hi,
Precies 5 jaar geleden, de diagnose MS.  Wat ik afgelopen zondag gevierd heb met mijn  helden. Ieder die mijn leven verrijkt op zijn of haar manier! Het was geweldig. Na mij  diagnose al snel afgekeurd voor de arbeidsmarkt.  Mooi! Eindelijk tijd om te gaan creëren. Ik maak van oud ijzer, en ander materiaal met een verleden...HEROES! Meestal in combi met fragiel glas, unieke helden met een persoonlijkverhaal.
"HEROES DO EXIST!" en sinds kort maak ik ook herinnerings monumenten voor overleden dierbaren, "HEROES IN PARADISE!" ...
Ik ben sinds mijn diagnose een krachtiger mens geworden en kan mijn creativiteit kwijt in mijn heroes. Ik vier het leven en enthousiasmeer graag anderen met mijn manier andere denken.  Op FB kun je meer lezen op de pagina: HEROES DO EXIST! https://www.facebook.com/Heroes-do-exist-168381593739753/ 
Het is heerlijk om het op te pakken als mijn energie het toelaat.
Mooi! .. om te zien dat anderen vertellen dat deze HEROES echt een ziel hebben.
Creatieve groet,
Yvonne ..53 jaar. Zie onderstaande afbeeldingen:

 

Ik heb een Facebook-pagina met Italiaanse recepten want koken is mijn hobby. Het zijn korte en makkelijk thuis te maken recepten. Ik ben half Italiaanse en sinds de NAH diagnose had ik iets nodig on een doel aan mijn dagen te geven. En ik hou van koken. Ik maak en fotografeer zelf alle recepten. De pagina heet Recepten van Sas. https://www.facebook.com/receptenvansas/  Met vriendelijke groet, Saskia S.


Als ik eindelijk echt thuis ben.

Omgaan met de gevolgen.

De storm heeft gaten geslagen die zonder plan zijn gedicht.

Hier en daar zijn er kieren tussen de planken.

De wind blijft nog als een tornado draaien in mijn hoofd.

Die kieren maak ik dicht. Ik vul ze met papier, verf, fineliner of zelfs nagellak .

Opvullen met beelden kan ook , door het maken van foto's van dingen die ik waarneem.

Mijn hobby is mijn windscherm ! (zie afbeeldingen hieronder)

Miriam


Ik handwerk graag en ook teken en schilderen vind ik fijn om te doen.
Met name het handwerken kun je wel een uit de hand gelopen hobby noemen. Omdat hobby's ook geld kosten en ik het moet doen met een kleine uitkering heb ik inmiddels een kleine website waar ik, tegen zo goed als kostprijs, het één en ander verkoop. Familie en vrienden worden ook overladen met cadeautjes. Vooral de ontspanning is fijn en zo onderhoud ik ook contact met de wereld in ontwikkeling qua socialmedia enzo. Hieronder de foto's:
Lizette


Mijn hobby is motor rijden, ik krijg hier sterk het gevoel van vrijheid terug en de rust die ik zo hard nodig heb. Heerlijk toeren, genieten van natuur en nieuwe dingen ontdekken.
Arno


Marco:
Ik heb na mijn hersenbloeding bewust gekozen om met mijn 'beschadigde' brein aan de slag te gaan. Doordat ik veel moeite had gekregen met concentratie/focus, ben ik eerst gaan tekenen. Dit bleek te verwarrend. Daarna werd het schilderen op nummer. Eigenlijk het verven van een grote kleurplaat. Het bleek ook nog eens zeer rustgevend te werken. Het geeft mij de mogelijkheid ook om een dagvulling te kiezen, waar ik altijd iets aan heb.
De schilderijen geef ik veelal weg. Ik maak ze met een doel, voor bijzondere mensen! Het wordt altijd zeer gewaardeerd!:


Ik ben imker. Heerlijk rustig in de natuur en ik maak kaarsen en zalf van mijn was.
Nancy de B. Hieronder mijn foto's:


3 jaar terug heb ik zwaar motorongeval gehad, ik ben over de kop gegaan en hard met mijn hoofd op de grond gekomen , met spoed naar ziekenhuis gegaan waar al gauw bleek dat ik hersenbloeding had. Daarna naar t revalidatie centrum t roessingh gegaan. Nah mijn verblijf daar naar huis gegaan en toen brak een zware periode aan moeite met praten moeite met nah denken en oververmoeid , daarnah heel intensief fitnessen werd heel langzaam steeds beetje bij beetje sterker tot de depressieve periode aanbrak maar ook t belangrijkste van alles mijn grote hobby weer voorzichtig op gepakt, op de crossmotor eerst veel trainen en merkte dat ik er steeds meer sterker en positiever van werd en ik heb toen weer t wedstrijd crossen weer opgepakt en dat heeft me zeer goed geholpen
Ik voel me nu weer als vanouds sterk en conditioneel weer heel goed
Opgeven is geen optie , DOEN !!!!!! Is t sleutelwoord

Leon


Speel al heel lang orgel.
Dít is voor mij echt ook een manier om mijn ei kwijt te kunnen.
Na het verwijderen van een Colloid cyste in de hersenen was ik na de operatie maar wat blij dat ik nog kon spelen.
Wim


 

Na het moeten beëindigen van mijn pyrografie hobby vanwege beknelling in mijn nek en daardoor krachtverlies, ben ik begonnen met Tiffany glas. Ik doe dit bij een laagdrempelige organisatie van de gemeente. Het gaat niet snel, heb er veel last van daarna, maar het is zo leuk om te doen! En ja met glas is er veel overeenkomst met hoe ik mij nu voel...aan de ene kant heel fragiel en aan de andere kant ook zo sterk.
Tiffany glas is vergelijkbaar met glas in lood. Alleen i.p.v. het lood oprekken met soldeer je het glas aan elkaar

Patries

Patries-2.jpg


Ik doe tegenwoordig aan beeldhouwen. Geeft écht voldoening. Ik voel me geaccepteerd, ondanks mijn beperkingen. Wij hadden laatst een expositie. Geweldig om hier mee bezig te zijn. Merk dat ik deel uit maak van het groter geheel. Ik was coördinator research en kan nu niet meer kan werken vanwege mijn ongeluk tien jaar geleden.

Erik


Mijn hobby zijn mijn paarden. Dit is de reden dat ik uit mijn. Bed stap en nog elke dag buiten kom. Ik geniet van het samen zijn en met hen te werken, weliswaar op een heel andere manier dan voor mijn hersenbloeding toe in de sport in dressuur onder de man en aangespannen. Nu op een heel andere manier op zoekmaak wat mogelijk is en dat is meer dan je denkt en heel bijzonder dat je echt alleen op energie kan werken met de paarden vanuit de scootmobiel zonder lijn ook dressuur. Dit wil ik graag met mensen delen en hoop andere te inspireren
Esther


Na mijn CVA in 2010 ben ik, in het NAH expertise centrum te Teuge, begonnen met schilderen. Met heel veel plezier schilder ik nog steeds samen met een groep kunstenaars allen met NAH. Deze groep heet Het Kunst-Zinnig-Brein. Wij vertellen het verhaal van NAH met beeld en woord. We exposeren regelmatig en worden gevraagd om ons verhaal te doen. Dus een win win situatie. Ik schilder met heel veel plezier en onze groep kunstenaars zetten NAH op de kaart. Onze website is www.kunstzinnig-brein.nl Neem een kijkje.
Sophia


Ga eens golfen, ik heb een herseninfarct gehad en ben aan een kant verlamd geweest, heb daar nu dystonie. Het maakt niet uit wat je hebt, de meeste mensen worden geholpen zodat je kan golfen (gehandicapten). Doordat je maar op een ding concentreert is dit een perfecte sport voor gehandicapten. Zelfs met 1 hand of been. Ik kan het moeilijk uitleggen maar het is perfect.

Golf-1.jpg

Heey ik ben Debbie Ik ben 26 en doe al 15 jaar aan deze hobby het is vinzwemmen. Het is voor mijn het fijnste om te doen. Als ik in het water lig heb ik veel minder last van prikkels even stilte om me heen. Ik kan het niet meer doen zoals ik het deed voor dat ik hersenletsel kreeg en ook niet meer zo vaak. Maar ik geniet vol op van deze snelheidssport en van de mensen om mijn heen. Hoeveel last ik ook heb ik ben blij dat ik nog kan genieten van iets waar ik ooit goed in was.
Vinzwemmen is zoiets als zeemeermin zwemmen maar dan niet voor het mooi, maar om de snelheid.

vinvis.jpg vin.jpg


Het is geen hobby, maar vrijwilligerswerk! Ik probeer enige alfabetisatie en Nederlands bij te brengen aan anderstalige nieuwkomers! Nood aan organisatie, concentratie, betekent voor mij cognitieve winst! Deze foto is van eerste lesdag, analfabete NT2 klas.
Groetjes,
Madeleine

Madeleine-1.jpg


Ik ben Ina, 58 jaar 3 jaar geleden een beroerte gekregen. Na mijn CVA kon ik niet meer lezen en schilderen dit waren mijn grootste hobby's . Maar ik heb er een nieuwe hobby voor terug gekregen iets waar ik mijn helemaal in kan vinden Haken. Dit had ik nog nooit gedaan. Doordat het lezen niet goed meer gaat ben ik op filmpjes gaan kijken, en van de eenvoudige steken staan er zelfs filmpjes op. Ik ben afgekeurd en heb altijd gewerkt maar ik kan nu mijn tijd vullen en het geeft heel veel voldoening om je op die manier nuttig te maken er zijn genoeg goede doelen waar je iets voor kan maken en als je een oproepje plaatst op je lokale marktplaats zijn er ook genoeg mensen die garen en wol weggeven of voor een klein bedrag weg doen. Het geeft mij een super goed en ontspannen gevoel.

Ingekk2.jpg


Paarden, paardrijden en honden.

 

Helaas lukt het paardrijden niet meer zelfstandig, maar ik heb gelukkig mensen om me heen die het er voor over hebben een half uur per week naast mij op een geleend paard te lopen.

Een eigen paard heb ik niet meer, maar nog wel een spikkel pony Pim genaamd.

Pim tovert iedere dag weer een lach op mijn gezicht. Hij is blij, vriendelijk en ondeugend.

 

Een paar keer per week loopt Pim voor het karretje met mij op de bok en dat lukt wel. Hoe ondeugend Pim ook kan zijn, zodra het tuig erop gaat, doet hij wat hem gevraagd wordt en hij doet het met plezier.

We gaan dan lekker een rondje polder, geen uren maar precies lang genoeg. Heerlijk buiten zijn, ik word er zooo blij van.

Ik kijk er iedere keer weer naar uit en ben oprecht trots, dat dit me lukt.

 

Verder heb ik ook twee honden, Flip en Nena.

Dagelijks banjer ik daar twee keer per dag mee in de polder of op het strand, zomer en winter, 7 dagen per week, 5 km wandelen per dag, ik knap er van op.
Ada

fotos10.jpg


Na mijn herseninfarct ben ik gaan weven. Er zit veel uitdaging in, maar het geeft me veel rust. Ik ben niet halfzijdig verlamd en kan dus beide armen gebruiken, maar ik denk dat voor een echte doorzetter er ook dingen met 1 arm kunnen. Daar zitten wel wat obstakels bij hoor, maar je hoeft ook niet meteen heel groot te beginnen ha ha. Kleine dingen kan ook. Je hebt dan waarschijnlijk wel wat hulp nodig bij de schering opzetten in het getouw.

Ireen

Afbeelding hieronder van het weefsel en weefgetouw van Ireen


 

 

De hobby van Mario:

Opknappen van oude voer- en vaartuigen

Ik heb iets bijzonders gevonden waar ik meerdere hobby's kan combineren, hoe mooi is dat. Sinds een  klein half jaar werk ik als vrijwilliger bij het Nederlands Transport Museum. Hier wordt de geschiedenis verteld van alles wat met vervoer te maken heeft. Ik heb de mogelijkheid om wat ik op school heb geleerd hier weer in de praktijk te brengen en dat is houtbewerking. Na overleg heb ik heel veel vrijheid in het indelen van mijn aanwezigheid, ik kan mijn geluk niet op dat ik dit gevonden heb. Fotografie, opknappen van oude voer-en vaartuigen. Heerlijk jezelf in een andere wereld kunnen laten wegdromen en alles even kunnen vergeten.
Groetjes,
Mario E.
mARIO2.jpg

6 jaar geleden een herseninfarct gehad en de restverschijnselen zijn die gruwelijke vermoeidheid, de fijne motoriek, concentratie en coördinatie.

 

Voor het CVA deed ik al behendigheid met de hond en na het CVA bleek dit de best denkbare therapie te zijn. Na 6 jaar zijn er nog steeds elke keer kleine verbeteringen. Hardlopen, aanwijzingen geven met lichaam, hand/armen, praten, hond in de gaten houden, parcours onthouden etc. Het nuttige en het aangename samen en een dag met voornamelijk lieve mensen. En die paar met commentaar……dan telt mijn prestatie met minder brein meer dan een prestatie van een grote mond zonder brein! Blije hondje, blije ik, dat is wat telt! De dagen herstel daarna nemen we dan maar voor lief, dit pakt niemand ons af. Herma V.

              Herma: Blije hond, blije ik; behendigheid op parcours


Na mijn CVA van 21 feb jl. (2018) ben ik weer gaan schilderen, schrijft Evert Stuiver:


Ik heb naaldvilten ontdekt, het vervilten van ongesponnen wol met een naald met weerhaakjes. Je kunt er figuren mee maken, soort kleien met wol eigenlijk, of ermee "schilderen". Veel hobbies zijn nu te intensief, maar dit zit voor mij (en misschien ook anderen?) in een “sweet spot”. Het is niet moeilijk en toch uitdagend, met veel ruimte voor je eigen creativiteit, makkelijk te pauzeren ook. Je werkt niet echt met patronen, het is meer reageren op wat je voelt en ziet, dat maakt het voor mij ook goed te doen. En dat gevoel van de wol in m'n handen, heerlijk…

Afbeelding hieronder van het naaldvilten van Lisa


Ja, ik heb hersenletsel.

Ja, ik heb zeker een hobby waar ik blij J van word!

Mijn grootste hobby is sportduiken! Dat deed ik al voor ik n.a.h. opliep. Na mijn ongeluk heb ik een speciale duikopleiding gevolgd. Deze is aangepast aan mijn beperkingen. A.g.v. die beperkingen moet ik met 2 i.p.v. 1 buddy duiken. Eén voor mij en één voor mijn buddy. Eenmaal onder water is het genieten van de gewichtloosheid en de omgeving! Zelfs hier in Nederland is veel te zien

onder water! Het is even organiseren, maar m.b.v. een aantal hulpvaardige duikers lukt het toch!

sylvia.jpg

Sylvia


Zoals op de foto's te zien is mijn hobby haken, dekens, tassen. 
Dat geeft mij heel veel rust en ontspanning. Heerlijk met op de achtergrond muziek aan!
In 2014 twee herseninfarcten gehad, in eerste instantie linkszijdig verlamd, maar na revalidatie kan ik gelukkig weer lopen en vooral haken?.
Wat je ziet op de foto wordt een tas (mochila) oftewel rugtas. Met een geweven schouderband er aan?
Marian
Image-1.png
 

Ik ben Kim, 37 jaar en NAH sinds 2006 na een auto-ongeluk. Voorheen werkzaam als doktersassistente.
Inmiddels een lieve zoon van 5 1/2 jaar met diabetes.
Voor ontspanning probeer ik een paar keer per maand pyrography te doen.
Of op de dagbesteding, of thuis. Even het hoofd leegmaken van alle prikkels.

Dit maak ik met Pyrography

8 staat voor alles A ccepteren P ositief denken L oslaten N iet druk maken N iet invullen voor een ander...
Kim
Kim-1.jpg


Graag vertel ik over mijn hobby; Sinds mijn hersenletsel heb ik de fimoklei herontdekt. Met mijn handen kan ik maken wat ik in mijn hoofd heb bedacht. De klei is geduldig en alles is mogelijk. Geen grenzen aan je fantasie... Tot mijn grote verbazing en opluchting is mijn creativiteit bewaard gebleven. En haal ik veel voldoening uit het bezig zijn met.. en kan ik erg genietenvan het eindresultaat. Omdat ik zelf niet "standaard" ben is het zo gaaf om ook iets "niet standaard-s" te maken". De voorbeelden zijn legio, maar om het dan net iets anders te doen,
wodt het je eigen.

Groetjes,
Esther

estr.jpg

 


In 2015 kwam ik in het ziekenhuis ten val en liep een schedelbasisfractuur op! Drie dagen vocht ik voor mijn leven, maar vechten had ik als fanatiek sporter altijd wel gedaan. Echter, sporten, mijn grote hobby, kon ik niet meer doen op de manier die ik was gewend! Sporten doe ik nu op -zoals ik het altijd met respect noem- ‘opa-niveau’. Omdat ik geschiedenis heb gestudeerd en de lokale historie me enorm boeit ben ik oude ansichtkaarten van mijn woonplaats/gemeente gaan verzamelen! Een rustgevende hobby die een nieuwe passie van mij is geworden! Deze hobby heb ik ook ingezet om geld in te zamelen voor een lokale stichting Lotgenoten met Hersenletsel door de mooiste ansichtkaarten opnieuw uit te geven! Zo heb ik een mijn nieuwe hobby ingezet om mijn mede lotgenoten te steunen!
Volker


Mijn naam is Beppie. Ik heb 3 aandoeningen nl ptss/bipolaire stoornis en sinds 5 jaar NAH. Na het oplopen van hersenletsel heb ik nog geprobeerd te werken. Helaas niet gelukt. Voorheen als hobby haken en breien en dansen. Na hersenletsel dansen op moeten geven. Breien en haken lukt weer redelijk. De uitdaging voor mij was om mijn creativiteit uit te breiden Grens verleggen. 1x per week dagbesteding creatief zorgatelier voor mensen met NAH. Hier leer ik meer zoals schilderen en tekenen, kleien, glas en hout. Niets is te gek. Thuis vooral artjournal en bujo journal. Leuke manier om creatief bij te houden/weer te geven hoe mijn leven nu is. Voor mij een goede uitstekende daginvulling en therapie in één.

Groetjes
Beppie

Beppie.jpg


Mijn grootste hobby is motorrijden

Ik zou er zo goed als alles voor over hebben om nog een keer te kunnen rijden

Ik weet dat het niet op de openbare weg kan, maar ik zou graag willen weten waar ik ergens een keer zou kunnen rijden ( geen scheurneus ) want ik denk dat ik een gevaar voor anderen zou zijn die wel snelle tijden willen zetten (circuit)


Mijn hobby is mijn vrijwilligerswerk: ik organiseer bijeenkomsten voor jonge mensen met de ziekte van Parkinson uit geheel Nederland bij Jong Parkinson-Inn Helmond.
Daar kunnen zij lezingen volgen van zorgprofessionals en ervaringsdeskundigen, onderling tips uitwisselen en samen deelnemen aan (sportieve) activiteiten.
Ik heb zelf ook parkinson, ben 46 en leer daar veel, geef veel en hou ervan mensen kracht te geven door ze met elkaar te verbinden ???
Ik raad iedereen aan om als vrijwilliger iets te doen waar je energie van krijgt. Als het gaat uiteraard!
Simone
www.parkinson-inn-helmond.nl

vrijwillig.png


Als ik moe, overprikkeld ben en daardoor ook hoofdpijn heb, is mijn beste medicijn quilten.
Al mijn klachten verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Het geeft zo veel ontspanning dat ik weer in balans kom.
Tijdens mijn revalidatie deze quilt gemaakt.
* na infarct te veel willen doen en nog denken aan te kunnen: voorbijgaan.
* krijg dan klachten: bezinning
* door vaak genoeg tegen de lamp te lopen, realiseer je dat je anders moeten gaan leven: evenwicht.
"Innerlijke balans" is waar ik naar streef.
Wendy


Ik maak van de nood een deugd :).
Ik maak (met hulp) hoesjes voor om mijn wandelstok!

Hoe leuk! Ook veel andere mensen mee blij gemaakt.

Groetjes Karen v.d.B

Ik verkoop ze eventueel via www.toffestokken.nl. Wordt er niet rijk van qua centjes, maar wel qua mensen blij maken 🙏😃

Hobby: Hoesjes maken om stokken


Ik wil daarom jullie graag een hobbyfoto sturen, omdat ik een voorbeeld wil zijn voor andere mensen met hersenletsel en hun de moed geven, om niet bij de pakken neer te zitten. 
 
De eerste hobby is hardlopen, gecombineerd met Disney. Toen ik geschept werd op het zebrapad door een auto, kon ik de eerste drie maanden nog niet eens lopen, ik heb opnieuw moeten leren lopen, opnieuw moeten leren fietsen en opnieuw moeten leren auto rijden.
Aangezien ik een “paar” kilo was bijgekomen en weer kon lopen, dacht ik: “ik ga proberen om te hardlopen.” Dit is goed voor mijn hersenen en ik verlies daarmee ook hopelijk een paar kilootjes.
Ik begon klein, zoiets als 500 meter, daar begon ik mee. Om de dag, proberen om 500 meter te rennen. Na een maand werd dat 700 meter, na een half jaar werd dat 2km! Disney is altijd mijn favoriete bezigheid geweest, alles wat met Disney te maken heeft vind ik geweldig.
Toen ik 2km kon rennen, zag ik dat Disneyland Parijs (voor het eerst!!) een halve marathon organiseerde.

Hobby: Disney gecombineerd met hardlopen. Foto boven

hobby gietharsen: epoxyhars sleutelhangers en andere ornamenten. Foto hierboven.

Ik dacht, jammer dat ik dat nu pas zie en jammer, ik kan nog geen 21km rennen. Toen zei mijn vriend: “Maar dan gaan we daar toch samen voor trainen? Zodat we dat volgend jaar kunnen doen.” Het trainen naar de halve marathon was ZWAAR! Echt heel zwaar.

Omdat, als het psychisch niet goed zit, je lijf verkrampt (bij mij, mijn benen) en dan kom je geen stap meer vooruit. En met psychisch bedoel ik: De afhandeling van de rechtszaak en de afhandeling van het civiele deel.
De nasleep en het getouwtrek naar de tegenpartij toe, continu moeten verdedigen en uit moeten leggen WAAROM je wel kan hardlopen.
Iedereen weet die doet hardlopen dat dit het beste voor je hersenen is wat je kan doen.
 
Een jaar later, rende ik daar in Disneyland Parijs en ik haalde ook de finish! Vraag niet hoe, maar ik haalde het!
 
Een andere hobby die ik heb is gietharsen. Ik maak van epoxyhars sleutelhangers en andere ornamenten.  Dit is mijn “dagbesteding”. Veel liefs, Djalisah

In januari 2015 kreeg ik een cva toen ik aan het werk was bij een klant. Ik was toen bijna 17 jaar zelfstandig en had een administratiekantoor. Ik had ook een studerende dochter en mijn huishouden dus geen tijd voor een hobby. Als ik even tijd had las ik een boek. Na mijn cva was ik niet alleen mijn werk maar ook mijn inkomen kwijt. En omdat ik woorden helemaal verkeerd las werd lezen 1 grote frustratie. Ik voelde me nutteloos en vond mijzelf een blok aan het been van mijn man en dochter. Ik kreeg een doodswens door de afschuwelijke zenuwpijnaanvallen.

Inmiddels is het bijna 4 jaar geleden en ik ben er nog steeds. Net een operatie achter de rug om een neurostimulator te plaatsen voor de zenuwpijn. Hoop dat dit wat wil werken. Met Kerst 2015 kreeg ik van mijn dochter een bol wol en breinaalden nummer 8. Ik heb een oogprothese en mijn “goede” oog ziet slechts 60% dus ze had het zekere voor het onzekere genomen en zei “kijk eens of je dit leuk vindt”. Ik heb youtube filmpjes bekeken hoe ik steken op moest zetten en heb van die bol een colsjaal gebreid. Op de wikkel stond het patroon. En ja ik vond het leuk. Dus mijn man en dochter hetzelfde weekend nog naar de winkel en een tas vol wol gekocht en nld 10 en 12. Daar heb ik n vest van gebreid. In januari dacht ik zal ik eens kijken of ik haken leuk vind. Nog nooit een haaknaald in mijn handen gehad dus even uit proberen hoe dat moest en welke naalden fijn waren. En nu haak ik liever dan dat ik brei. Ik maak alleen kleding omdat knuffels met een te kleine nld moeten en ik niet dunner dan 4,5 kan. Ik maak zelfs kleding zonder patroon inmiddels. Dat had ik nooit verwacht. Ik en handwerken? Nee toch? Ik ben niet creatief en ook niet handig. Toch lukt het vaak wel. Het geeft mij het gevoel echt nog wel iets te kunnen en het geeft soms rust in mijn hoofd. Ik heb veel last van overprikkeling en tinnitus en het gevoel van uitputting. Verder is er niets aan mij te zien dus wordt er vaak gezegd kom op gewoon doorzetten dat doe ik ook. Deze opmerkingen doen pijn. Maar ik doe mijn best ze te negeren. 1,5 jaar geleden heb ik een vrijwilligersgroep opgericht om 1 x per week mensen in een huis van de wijk te leren haken en / of breien. Zo proberen wij mensen die langdurig ziek/thuis zijn uit huis te krijgen. Dat lukt heel aardig. Wij hebben elke week meer dan 10 bezoekers.  Zo kan ik me ook nuttig maken voor andere mensen. En dat voelt goed. Met vriendelijke groeten Anita


Janny: Ik heb door covid een chronische hersenontsteking gekregen. Ben begonnen met wat te tekenen, nooit eerder gedaan. En verder probeer ik dagelijks over het strand te lopen. Ik zoek schelpen en wrakhout. En maak foto's van van de zee met de telefoon.. En met goed weer doe ik zittend het tuin onderhoud waar ik van geniet.


Pieta: Ik heb verschillende hobby's, maar mijn grootste hobby van dit moment is mandala tekenen. Ik deed het al zo af en toe, tot ik vorig jaar begonnen ben met een cursus bij Caroline's tekencirkel. dit kan op eigen tempo via internet. Je hoeft niet te kunnen tekenen, alles is goed. Het is gewoon heel fijn en rustgevend om binnen een cirkel met tekenen en kleuren bezig te zijn.


Riet:
Voor mijn ongeluk schilderde ik. Daarna was het jaren weg. Geen inspiratie en geen idee meer hoe ik het deed. Toen ben ik begonnen met Schilderen op nummer. Dat lukte prima en na 2 schilderijen wilde ik weer meer en ben ik zelf weer begonnen te schilderen. Het blijft een heerlijke hobby.


Olga: De hobby's die ik nog kan doen zijn houtbranden, breien (vnl de driehoek rijgsjaal), bloemschikken en tekenen.
Het fijne bij deze hobby's is dat ik mijn hoofd dan wat rust kan geven, emoties verwerken.


Jacky: ik doe sinds 4 jaar aan Diamond painting. Ik heb sinds ongeveer 7 jaar geleden te horen gekregen dat ik FNS heb of CS. Ben zwaar overspannen geweest en vond eindelijk 4 jaar geleden voor het eerst een hobby (ben 60 jaar jong) zit in een rolstoel buitenshuis. Diamond painting werkt met een canvas, een pennetje en wax, het is bijna hetzelfde als painten op nummer maar dit werkt met steentjes. Elk steentje heeft eigen nummer en op de canvas staat wat welk steentje waar hoort. Van klein ben ik nu grote projecten aan het maken. Zie afbeelding:


Wendy:
Mijn grote passie, het verzorgen en rijden van paarden. In het bijzonder het Friese paard. Ik heb altijd al een zwak voor het Friese paard gehad. In mijn puberteit en als jong volwassene heb ik altijd Friese paarden verzorgd tot mijn trouwen. Een paar jaar  geleden kreeg ik mijn eerste grote epileptische aanval. Hele medische molen in. Mijn rechterslaapkwab en hippocampus zijn verwijderd. Na die operatie zou ik geen last meer van mijn epilepsie moeten hebben. Dat was niet het geval, weer onderzoeken. Uiteindelijk de officiële diagnose gekregen auto immuun encephalitis Anti-GAD en epilepsie. Door die operatie heb ik een niet aangeboren hersenletsel over gehouden. Werken lukt niet meer. Dagbesteding gekozen op een zorgboerderij. Daar verzorg ik grotendeels de paarden. Waaronder ook een prachtige Friese merrie. Zij houdt me enigszins nog op de been. En geeft me de kracht om door te gaan


Marian:
Ik haak en brei al heel lang, toen kreeg ik in 2014 2 herseninfarcten en ik was linkszijdig verlamd, ik dacht dat ik nooit meer mijn hobby’s zou kunnen doen, maar na maanden van therapie begon ik weer te haken, heel leuk allemaal maar ik wilde toch ook iets met verf doen. Sinds kort ben ik begonnen met acryl gieten, na vele filmpjes kijken op YouTube ben ik aan de slag gegaan. Wat is dit leuk om te doen, ik voelde mij heerlijk rustig worden als ik met verf bezig ben. Ik ben nu nog volop aan het oefenen.


Labels stempelen

Ineke: Ik ben eens mee geweest naar een workshop labels stempelen, ik was al wat zoekende naar een ontspannende tevens creatieve uitlaatklep om wat om handen te hebben. Heel enthousiast geraakt en is er een flinke hobby uit ontstaan. Stempels/inkten, stansen, papieren enz. vullen mijn gecreëerde knutselplek op zolder, dat ietwat uitgroeit, op mijn goede dagen maak ik graag kaarten, scrap ik onze gezinsfoto's of craft ik whatever.
Af en toe ga ik lekker naar atelier.
Ineke


Heb jij een hobby die nog helemaal niet aan bod is gekomen op deze pagina? Vertel ons je verhaal in het kort en geef ons toestemming om dat te plaatsen en stuur een foto in de bijlage :)

Overigens plaatsen we alleen je voornaam i.v.m privacy.

We nemen binnen een week contact op met je als we het plaatsen.

We kunnen alleen iets plaatsen als we die hobby nog niet hier op de pagina gezien hebben. Check dus goed! :)